هنر برنامه نویسی با پایتون ، ‌‌‌‌‌مدیریت خطا

رخ دادن خطا به هنگام اجرای یک برنامه به دلایل مختلفی چون تقسیم برصفر، ورودی های نادرست ، و یا پدید آمدن شرایطی چون کمبود حافظه ، قطعی شبکه و خرابی سخت افزار پدید می آید و می تواند مسیر عادی جریان برنامه را از حالت طبیعی و پیش بینی شده خارج  و سبب توقف ناخواسته برنامه گردد. رخ دادن خطا رویدادی است که در بسیاری از برنامه های نوشته شده ممکن است رخ دهد ، در حقیقت وجود خطا همزاد همیشگی نرم افزار است و گریزی از آن نیست. هیچ برنامه نویسی نمی تواند از رخ ندادن خطا در کدی که می نویسد اطمینان پیدا کند اما با استفاده از ساختارهای مناسبی که در زبان های برنامه نویسی برای مدیریت و رسیدگی به خطا پیش بینی شده است می تواند خطای احتمالی رخ داده در برنامه را مدیریت کند و اطمینان یابد که خطا به حال خود رها نشده و به طور شایسته ای به آن رسیدگی می شود. 

هنر برنامه نویسی با پایتون ، ‌‌‌‌‌نوع ‌‌‌‌‌داده tuple

ساختمان ‌‌‌‌‌داده ‌‌‌‌‌tuple ‌‌‌‌‌که ‌‌‌‌‌در ‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌نوشتار ‌‌‌‌‌چندتایی ‌‌‌‌‌نامیده ‌‌‌‌‌می ‌‌‌‌‌شود ‌‌‌‌‌یکی ‌‌‌‌‌دیگر ‌‌‌‌‌ازپرکاربردترین ‌‌‌‌‌ساختمان ‌‌‌‌‌داده ‌‌‌‌‌های ‌‌‌‌‌موجود ‌‌‌‌‌در ‌‌‌‌‌پایتون ‌‌‌‌‌است ‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌همانند‌‌‌‌list‌‌‌‌‌ کاربرد ‌‌‌‌‌اصلی ‌‌‌‌‌آن ‌‌‌‌‌ذخیره ‌‌‌‌‌چند ‌‌‌‌‌مقدارمختلف ‌‌‌‌‌در ‌‌‌‌‌یک ‌‌‌‌‌متغیر ‌‌‌‌‌واحد ‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌دسترسی ‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌همه ‌‌‌‌‌آنها ‌‌‌‌‌تنها ‌‌‌‌‌با ‌‌‌‌‌یک ‌‌‌‌‌نام ‌‌‌‌‌مشخص ‌‌‌‌‌است. ‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌زبان ‌‌‌‌‌ساده ‌‌‌‌‌تر ‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌جای ‌‌‌‌‌آنکه ‌‌‌‌‌برای ‌‌‌‌‌ذخیره ‌‌‌‌‌موقت ‌‌‌‌‌هر ‌‌‌‌‌مقدار، ‌‌‌‌‌یک ‌‌‌‌‌متغیر ‌‌‌‌‌جداگانه ‌‌‌‌‌تعریف ‌‌‌‌‌شود ‌‌‌‌‌، ‌‌‌‌‌تنها ‌‌‌‌‌یک ‌‌‌‌‌متغیر ‌‌‌‌‌تعریف ‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌تمامی ‌‌‌‌‌مقادیر ‌‌‌‌‌مورد ‌‌‌‌‌نیاز ‌‌‌‌‌در ‌‌‌‌‌آن ‌‌‌‌‌ذخیره ‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌از ‌‌‌‌‌آن ‌‌‌‌‌بازیابی ‌‌‌‌‌می ‌‌‌‌‌شوند. ‌‌‌‌‌ 

شی گرایی در پایتون ، بخش دوم

همانند دنیای واقعی که در بردارنده دو مفهوم هستی (چیز ، پدیده ، موجودیت) و طبقه بندی است. برنامه نویسی شی گرا (OOP) نیز بر محور دو مفهوم اساسی کلاس (Class) و شی (Object) شکل گرفته است. در برنامه نویسی شی گرا ، هر برنامه در قالب نهادهای کوچکی به نام شی (object) که از روی کلاس ها ساخته می شوند و با یکدیگر برهم کنش دارند در نظر گرفته می شوند. برای داشتن این اشیا ابتدا باید کلاس های مورد نیاز برنامه را تعریف کنیم. کلاس همانند نقشه یک ساختمان است این نقشه خود ساختمان نیست اما راهنمایی است که از روی آن یک خانه واقعی ساخته می شود. دردنیای زبان های برنامه نویسی شی گرا نیز همین گونه است ما ابتدا یک یا چندین کلاس تعریف می کنیم که همانند نقشه یک خانه در برگیرنده ویژگی ها و رفتارهایی است که در برنامه نیاز داریم ، سپس از روی این کلاس ها تعدادی شی می سازیم  همانگونه که از روی یک نقشه می توان تعداد زیادی خانه ساخت از یک کلاس هم می توان به تعداد دلخواه شی ساخت.به زبان ساده تر می توان گفت که : کلاس یک نقشه ساخت است و شی نمونه ای است که بر اساس آن ساخته می شود.

شی گرایی در پایتون ، بخش نخست

هدف اصلی زبان های برنامه نویسی  کمک به انسان ها برای حل مسائل دنیای واقعی است. گواه این گفته نقش بسیار پررنگ سامانه های نرم افزاری در چیرگی بر چالش های فراروی افراد و سازمان ها در محیط پیچیده و رقابتی کسب و کار های امروزی است. از این روطراحان زبان های برنامه نویسی با آفرینش رویکرد جدیدی به نام برنامه نویسی شی گرا (Object - Oriented Programming - OOP) دامنه مفاهیم ، روش ها و ساختارهای موجود در زبان های برنامه نویسی را چنان گسترش داده اند که با استفاده از آنها به سادگی می توان مفاهیم و پدیده های دنیای واقعی را الگو سازی کرد و نمایش داد. آنان برای دست یابی به این خواسته مهم ، یعنی نزدیک تر کردن مفاهیم دنیای برنامه نویسی با مفاهیم دنیای واقعی از طبیعت و جهان پیرامون ما الهام گرفته اند.

هنر برنامه نویسی با پایتون ، بخش سوم : مستند سازی کد و انواع داده

مستند سازی کد در پایتون :

فرض کنید برنامه ای نوشته اید که دارای هزار خط کد است و در آن از متغیرها ، دستورات و سایر عناصر اصلی یک زبان برنامه نویسی مانند حلقه ، تابع ، کلاس و دیگر رهنمون ها و  ساختارهای برنامه نویسی که در آینده با آنها آشنا خواهید شد استفاده کرده اید. و برای دستیابی به اهداف مشتری و حل برخی از مسائل گوناگون دنیای کسب و کار و پیاده سازی منطق تجاری ، الگوریتم های پیچیده ای را طراحی و کد نویسی کرده اید. برنامه شما پس از پایان پروژه و پشت سرگذاشتن چندین آزمون درستی کارکرد و تایید اولیه ، به مشتری تحویل داده می شود و در محیط واقعی و عملیاتی سازمان مشتری مستقر و اجرا می گردد. شش ماه پس از تحویل ، بازخوردهای داده شده از مشتری نشان می دهد که بخشی از برنامه ، خواسته های مشتری را بدرستی برآورده نمی سازد و نیاز به اصلاح و تغییر دارد. شما در این مدت منطق تجاری و فلسفه حاکم بر طراحی و پیاده سازی بسیاری از الگوریتم های کد نویسی شده در برنامه را از یاد برده اید و باید زمان بسیار زیادی را صرف خواندن خط به خط کد و درک مجدد منطق برنامه و یافتن مشکل کنید بدتر از این زمانی است که بنا بر تصمیم مدیران شرکتی که در آن کار می کنید فرد دیگری مسئول بروزرسانی و اصلاح این کد شود . خدا به چنین فردی رحم کند ،کد شما بدون توضیحات و مستند سازی لازم ، همانند کلاف سردرگمی است که بازکردنش گاو نر می خواهد و مرد کهن.